Over Serial Bagmakers

Wij nemen naaien persoonlijk bij Serial Bagmakers.

Ik naai serieus sinds april 2015. Maar wat betekende naaien voor mij in het jaar of de jaren daarvoor?
Ik had mijn eigen Toyota (naaimachine!) sinds 1992 maar gebruikte hem alleen voor het naaien van een carnavalsjurk en het zomen van het zeldzame ding. Mijn moeder had een Bernina.

In Juli 2014 Ik had zo genoeg van de prijzen die professionele naaisters en naaisters vroegen (heel redelijke prijzen, maar redelijke prijzen vermenigvuldigd met 7 uur is veel geld voor een jurk) dat ik een oude jurk heb gescheurd en daar een patroon van heb gemaakt (uit het niets). Niets dat ik ooit had gedaan of iemand had zien doen. Ik had de stof 2 maanden eerder op een stoffenmarkt gekocht omdat ik de plaatselijke reparateur wilde vragen een jurk te maken.
In 1 nacht scheurde ik mijn jurk (zonder tornmesje, want op dat moment dacht ik nog steeds dat een tornmesje bedoeld was om knoopsgaten te maken), tekende het patroon, knipte de stof uit en begon te naaien.

Ik had bijna nul ervaring maar 100% zelfvertrouwen.

De volgende dag ging ik naar mijn moeder om te laten zien wat ik had gemaakt en haar reactie was 'wow'. Ik kon in haar ogen zien hoe trots ze was. Het was verre van perfect, maar zoveel beter dan ze had gedacht. Dus dat verhoogde mijn zelfvertrouwen tot 120%.
Ik draag die jurk nog steeds, hoewel je veel fouten kunt zien, maar dat maakt me niet uit. Ik ben er zo trots op.

In September 2014ging ik naar het ziekenhuis voor een heupvervangende operatie. Toen ik aan het eind van de maand weer beter was, ging mijn moeder naar het ziekenhuis en werd er kanker bij haar geconstateerd.
In een plaatselijke winkel was een overlockmachine in de aanbieding en die heb ik gekocht.
Toen mijn moeder uit het ziekenhuis kwam, bezocht ik haar elke dag (ze lag in een serviceflat, dus ze had alles wat ze nodig had qua medische zorg, maar ik was er voor de gesprekken en de boodschappen). Eind december overleed ze. Haar begrafenis was op 9 januari 2015.

In Februari 2015Er werd een plaatselijke naaigroep opgericht en ik werd lid. De eerste keer pakte ik mijn overlock uit en rijgde hem in.
Bij de volgende bijeenkomst leerde ik wat een snijmat was, waarom je een rolmes nodig hebt, waar een tornmesje voor diende (om ongewenste naden te scheuren).
Toen heb ik een jurk uitgeknipt (van datzelfde patroon dat ik zelf had ontworpen) en dat is nog steeds een UFO op mijn kledingvorm. Het is gewoon een jurk die niet gemaakt wil worden. Waarschijnlijk is het de verkeerde stof voor dat patroon.

Ergens aan het begin van Maart 2015, Deby van Zo gemakkelijk naaien had een Facebook-groep gevormd So Sew Easy naaipraatje en ik heb veel geleerd!
Het was dezelfde maand dat ik problemen had met mijn Toyota naaimachine en ik bracht hem naar de Naaimachine ziekenhuis (Dat is de echte naam van die winkel).
Omdat ik niet om een snelle service had gevraagd (ik had geen idee dat het zo lang zou duren) duurde het drie weken om mijn machine te repareren. Terwijl ik in die winkel was, bekeek ik nieuwe machines (er was nog steeds een kans dat ze mijn eigen machine niet konden repareren) en schrok ik van de prijzen. 300 euro en meer... wow... een degelijke basismachine zou 600 euro zijn. (Dit is tenslotte Europa, de prijzen voor machines zijn er een stuk hoger dan in de VS.)

Ondertussen heb ik een cursus gevolgd om mijn overlockmachine te leren gebruiken. Die cursus was erg nuttig. De eerste keer kostte het me 3 uur om mijn machine in te rijgen, maar de tweede keer kostte het me maar 10 minuten. Ik heb veel geleerd met de hulp van de lerares.

Ik leer veel door te kijken hoe iemand het doet. Bedankt YouTube.

Aan het begin van April 2015, Ik zat vol ideeën over wat ik moest maken en in Deby's Facebook-groep kwam de Bionische uitrustingstas werd genoemd (samen met de Naai veel mooiere gemeenschap. Ik wist niet hoe moeilijk die tas was. Dus bestelde ik online de materialen die ik nodig had om die tas te maken. (Ik bestelde op Aliexpress, dus het zou meer dan 35 dagen duren voordat mijn spullen zouden aankomen).

Rond Pasen (April 2015) Ik had mezelf ervan overtuigd dat ik graag wilde naaien, maar dat ik een betere machine nodig had. En van 300 euro - dat is duur - ging ik naar €999 - dat is maar de helft van de prijs van mijn fiets. Ik kocht een Pfaff expressie 3,5 van een winkel met een online shop. De machine had een tijdelijke korting van 300 euro. Dus dat maakte het minder dan 1000 euro.

Het begin van een tassenavontuur

Sinds de dag voor Pasen 2015 ben ik verslaafd geraakt aan het maken van tassen en ik heb bijna geen dag dat ik thuis ben en geen vrije tijd heb zonder mijn naaimachine aan te raken.
In dat eerste jaar maakte ik meer dan 130 stuks. Kleine zakjes, sleutelhangers, plunjezakken, handtassen, rugzakken, totes en portemonnees. Heel veel portemonnees.
Ik ben ervan overtuigd dat als je een vak onder de knie wilt krijgen, je er flink op moet oefenen. En dat is wat ik heb gedaan.

In September 2015 Ik deed mee aan testteams en leerde wat er allemaal kwam kijken bij het maken van een patroon. Veel moeite en tijd. En geduld.

Ergens in de Zomer van 2016, Ik vond een aantal tutorials op Youtube en Pinterest zonder geschreven instructies. Ik maakte er volledige instructies van met opgemaakte patroonpagina's en verkocht die in de '1$ collection'.

De embellishment-collectie, 5 + 1 patroon was geboren. Ruby, Carty, Chappy, Chaps en Bitty begon deze hele onderneming.
Toen ik in september 2016 in het ziekenhuis lag voor mijn tweede heupprothese, heb ik een portemonnee ontworpen. Ik had een aantal portemonneesluitingen gevonden op Aliexpress, maar kon maar één patroon vinden om ze te gebruiken. Het moest een portemonnee zijn die makkelijk te maken was voor beginners en haalbaar was op een huishoudmachine.
Ik had zoveel patronen gemaakt van zoveel ontwerpers dat ik voor mezelf wist wat mijn patroon moest zijn.

Volledige schriftelijke instructies die niets veronderstellen.

I do not assume you know things. You are going to sew a wallet or bag on a sewing machine, so I do expect you to know how your sewing machine works, how to thread that machine and how to place the bobbin. Other than that, I will explain everything.

Volledig opgemaakte patroondelen, zelfs als het eenvoudige rechthoeken zijn.

Een van de eerste dingen die ik kocht toen ik begon met tassen maken was een quiltliniaal in inches. Om de een of andere reden zijn de meeste patronen voor het maken van tassen in inches. De eerste 50 patronen die ik maakte waren in inches. Voeten, inches en mijlen zijn geen begrippen die ik in het echte leven buiten de naaikamer begrijp, maar bij het maken van een tas is het 100% logisch voor mij. Ik heb maar één keer geprobeerd om inches om te rekenen naar centimeters.
Maar niet iedereen heeft een quiltliniaal. Niet iedereen maakt tig tassen per jaar.

• Een snijlijst met alle afmetingen: Alle afmetingen op 1 pagina. Zo gemakkelijk als je aan het knippen bent.
• Letters en namen op alle patroondelen: Sommige mensen begrijpen letters, andere onthouden namen.
• Zorg ervoor dat je iets nieuws leert in elk patroon dat je maakt: De grootte van wat je leert is minder belangrijk. Leer dus een nieuwe techniek in elk nieuw patroon.
• Maak een video voor elk patroon: Als een foto meer zegt dan duizend woorden, is een filmpje nog veel meer waard.

Mijn eerste echte patroon, de Rozy portefeuillewerd uitgebracht in September 2016.
In de herfst van 2016Ik heb ontworpen, opgesteld, geschreven en gepubliceerd

• Trudy, a kleine handtas met 2 buitenzakken.
• Makey, a make-up borstelrol om al je kwasten in te bewaren als je onderweg bent.
• Jody, a kleine handtasin opdracht van de groep 'Creative Bag Making'.

Alle patronen moesten een Y in de naam hebben, als herinnering aan mijn moeder, die Yvonne heette.

In 2017 deze patronen het daglicht zagen:

• Een update voor de Rozy-portemonnee en een vertaling in het Nederlands.
• Pyck-me-niet, a slimme kleine crossbody Tas geïnspireerd op een vintage tas van een groot merk. De stijlvolle versie van een hippe tas.
• Caleidoscoop, de tote/handtas die deel uitmaakte van de Prism-collectie (Ga eens kijken naar Blitse, de organizer die door Gena is ontworpen om perfect in een caleidoscoop te passen.
• Roxy, een accordeon portemonnee. Nog een favoriet aller tijden.
• Instructies om een mini- en Maxi-versie van Rozy- en Roxy-portefeuilles. Op dit moment worden ze opgenomen in het hoofdpatroon.
• Charlie, a laag profiel riem holster tasZo kun je het belangrijkste meenemen en je handen vrij houden.
  Dit was de eerste keer dat we samenwerkten met een andere ontwerpster. Tara ontwierp de tas en schreef de eerste instructies. Ik maakte er een pdf-patroon van, stelde de afbeeldingen op, leidde het testteam, voegde wat ideeën toe, maakte een video, deed de PR,... We deelden de winst en waren allebei blij met hoe het was geworden.
• Herinneringen-n-Meer, a Draagtas met trekkoord om van je scrapmand en/of jelly rolls een mooie grote boodschappentas te maken.

2018 was een cruciaal jaar voor Serial Bagmakers. Ik publiceerde mijn eerste papieren patronen (zowel in het Engels als in het Nederlands) en stopte met mijn dagtaak om 100% van mijn tijd te besteden aan dit bedrijf. Ik ontwerp patronen, stel een hardwarecollectie samen en help mensen met het maken van mooie tassen.

De patronen die dat jaar bij je opkwamen:

• Cottonwood boho tas, een tweede samenwerking met een geweldige ontwerper, GML. Vanaf het moment dat ik deze tas zag wist ik dat het een succes zou worden. Ik heb haar geholpen om er een publiceerbaar patroon van te maken, heb patroondelen ontworpen, instructies geschreven, de afbeeldingen gemaakt, het testteam geleid, een video gemaakt, de PR gedaan,...
• Cottonwood Pouch, a reisportefeuille geïnspireerd op de vorm van de Cottonwood-tas en met het formaat dat perfect in de tas past.
• Clip2Sluiten, a schattig buideltje die dezelfde portemonnee frames gebruikt als Roxy en Rozy.
• Veel2een, de kaart en nog veel meer vakjes die in elke tas passen. Many2one is een gratis add-on bij aankoop van Clip2close.
• Een bijgewerkte versie van de Roxy portefeuille en nog een herschrijving van Rozy. Als je je patronen op papier afdrukt, moeten ze gewoon kloppen.
• De Annaeen messenger sling met een ingenieuze manier om een niet-droopy voering te hebben. Dit was ook het patroon waarbij ik experimenteerde met een volwaardige videoklas.

In 2019 I started with selling zippers and hardware.

As of 2020 my machine is a Pfaff expression 720.

In 2021 I moved the shop out of the garage and spare bedroom to a store. And that is where we are right now. Selling premium hardware to bagmakers all over the world.